Guimbal en wedding

Hallo allemaal daar ben ik weer. Voor mij zijn de laatste weken nu toch echt van start gegaan en ik heb weer van alles mee gemaakt wat ik weer graag met jullie wil delen.

Maandag begon het dan eindelijk. Monica en ik mochten eindelijk stage lopen in het grote ziekenhuis, het Guimbal. Onze stage begeleidster Janice stond om 8 uur 15 hier klaar om met ons mee te gaan naar het Guimbal. We moeten daar met een jeepney naartoe omdat het een tijdje rijden is. Na 20 minuutjes in de jeepney te hebben gezeten kwamen we aan bij het ziekenhuis. We liepen meteen door naar de birth clinic. Hier worden de bevalling gedaan en hier zit ook het operatiedeel inbegrepen. Omdat monica en ik maar 1 week in het guimbal hebben en er toen op dat moment niets te doen was zijn we naar een andere afdeling gegaan namelijk de ER. Gelukkig was er daar weer een hoop te doen. Er kwamen veel mensen binnen met wonden. Als eerste kwam er een man binnen die een flinke snee had in zijn onderarm. Dit was gekomen doordat hij van de motor was gevallen en had zijn arm hierbij opengehaald. Deze wond moest wel gehecht worden. En er werd aan ons gevraagd of we wilden helpen bij het assisteren van het hechten. Ik zei natuurlijk meteen ja en mocht dus assisteren bij het hechten. De dokter kwam en bij begon met het hechten. Ik moest alleen de wond schoonhouden door het bloed weg te deppen en het hechtdraadje af te knippen. Toen alles weer netjes gehecht was mocht de man weer gaan en kreeg nog wat medicatie mee naar huis. Vlak nadat deze man weg was kwam er een nieuwe jongen binnen. Deze jongen had een flinke snee in zijn hand doordat er glas was gesprongen en dit glas was in zijn hand gekomen. Nu was het aan Monica om te mogen assisteren bij het hechten. Nadat deze jongen weer gehecht was mocht ook hij weer naar huis met een stel medicijnen. Nadat deze twee heren weg waren kwam er een klein meisje van een jaar of 6 binnen. Zij had een flinke snee op haar hoofd doordat er een waterton op haar hoofd was gevallen. Ze was al bij de dokter geweest en deze had besloten dat het niet gehecht moest worden maar dat ze er wel iets aan moesten doen. Wij dachten meteen aan lijmen maar dat kennen ze hier niet. De methode die bij haar werd gebruikt ging als volgt. Ze pakten aan beide kanten van de snee een pluk haar en legde hier een knoop in. Hierdoor word de snee dichtgedrukt door middel van het haar. Hier hebben wij natuurlijk nog nooit van gehoord en het was dan dus ook erg apart om te zien. Helaas werkte deze methode niet bij het meisje en kwam ze terug en moest het helaas toch gehecht worden. Ook hierbij heb ik weer mogen assisteren. Na deze dag vol wonden en hechtingen was het weer tijd om naar huis te gaan. Er was vandaag helaas geen bevalling.

De volgende dag was het weer tijd om naar het Guimbal te gaan. We liepen weer meteen door naar de birth clinic en toen we daar aankwamen zeiden ze tegen ons dat we ons meteen moesten omkleden want er was iemand binnen gekomen die zou gaan bevallen. Monica en ik hebben ons toen snel opgekleed en liepen de bevallingskamer binnen. Toen wij binnen kwamen was er niet 1 vrouw maar waren er 2. Dat betekende dat er 2 vrouwen tegelijk gingen bevallen. Monica en ik kozen allebei een vrouw uit en ze vroegen ons of wij wilden assisteren bij de bevalling. En natuurlijk deden wij dit want zo’n kans krijg je maar 1 keer in je leven. Dus Monica en ik stonden naast elkaar in dezelfde kamer allebei een bevalling te doen. Ik zal je eerlijk zeggen dat was erg bijzonder. Mijn bevalling ging erg snel, voordat ik wist dat ik een bevalling ging doen was het kindje er al bijna uit. Het hoofdje was er al vrij snel en toen zeiden ze tegen mij dat ik mocht gaan trekken aan het hoofdje. Ik trok aan het hoofdje en vlug daarna kwam het kindje eruit. De baby werd op de borst van de moeder gelegd en werd eerst in een doek gewikkeld. Toen kwam nog de opgave om de placenta eruit te halen. Hier wachten ze daar niet op zodat het vanzelf gaat maar halen ze deze er zelf uit. Helaas mocht ik bij deze bevalling dit niet doen en heb ik ook de navelstreng niet doorgeknipt. De baby woog 2,4 kg en heette Shainiah vanes lacurom ercilla. Deze naam en dit meisje zal ik natuurlijk nooit meer gaan vergeten omdat dit de eerste bevalling is die ik in mijn leven heb mogen meemaken en ook zelf heb uitgevoerd.

 Toen ik naast me keek zag ik dat ook Monica een bevalling aan het doen was. Dus hadden we 2 vliegen in 1 klap, allebei een bevalling gedaan!

In de middag van deze dag kwam er nog een vrouw binnen die moest bevallen. Monica en ik hadden van te voren afgesproken wie wat zou doen. Monica zou de baby laten komen en mocht dus aan het hoofdje trekken. Ik heb die bevalling de rest gedaan. Nadat Monica de baby op de wereld had gezet mocht ik de navelstreng door knippen. Ook mocht ik de placenta eruit halen. Na deze geweldige ervaringen en een behoorlijk heftige dag was het tijd om weer naar huis te gaan en ons klaar te maken voor een vrijgezellen party. Echt tijd om deze dag te verwerken hadden we dus niet.

Het thema van de vrijgezellen avond was fifty shades. Alles was hiervan in het thema. Het feest was voor een doc. Palmos, zij ging namelijk 30 juni trouwen en kreeg van te voren dus nog een feestje. Dit feest was erg geslaagd. We hebben ons die avond goed vermaakt door spelletjes te spelen en erg veel te lachen. Het was dus weer erg gezellig! Rond een uur of half 11 zijn we weer naar huis gegaan omdat we de volgende dag weer vroeg op moesten voor stage.

Woensdag was er op stage helaas geen bevalling. Ook op de ER was er niet veel te doen. We hebben die dag gezellig met onze collega’s geklets en hebben die dag ook een aardige man ontmoet. Hij was een Amerikaan die hier woonde en had een flinke brandwond op zijn onderbeen. Dit was gekomen doordat hij tegen de uitlaat van een motor was gekomen. Deze uitlaat was helaas nog heet en hij had hier een flinke wond aan overgehouden. Hij had het geprobeerd om deze wond zelf te laten genezen alleen na een week werd de wond er niet beter op dus besloot hij om toch even langs het ziekenhuis te gaan. We hebben erg gezellig met hem gepraat over onze stage en over zijn leven in Amerika.

Donderdag was onze laatste dag in het Guimbal. Ook deze dag hebben we weer erg veel geluk gehad. We hebben die dag weer 2 bevallingen mogen zien. En ik zal je zeggen het went niet. Elke keer als er een bevalling is blijft het een bijzonder iets. Bij de eerste bevalling waren er geen complicaties er was er weer een mooi meisje ter wereld gebracht. Bij de tweede bevalling was er helaas wel een complicatie. De baby had de navelstreng om zijn nekje zitten en moest dus snel ter wereld worden gebracht. Na een tijdje kwam de baby eruit en werd snel de navelstreng verwijderd. In eerste instantie huilde de baby niet maar later gelukkig wel en is ook alles weer goed gekomen met de baby.

Het was dus een erg bijzondere week. We hebben hier zoveel mooie dingen mogen zien, doen en meemaken die je in Nederland nooit zal kunnen doen. Ik ben zo blij dat ik dit heb mogen doen.

Vrijdags waren we vrij van stage. Op deze dag stond er een bruiloft van doc. Palmos gepland. We werden om 3 uur verwacht bij de kerk hier in Miagao. De dresscode was donker blauw en grijs. Nadat iedereen zich had klaargemaakt voor de bruiloft zijn we richting de kerk vertrokken. Het zag er prachtig uit daarbinnen! Ongeveer 2 uur later, nadat ze hun geloften hadden afgelegd en het ja woord hadden gezegd was het tijd voor de receptie. Helaas ben ik hier niet naar toe gegaan omdat ik (ja het zal ook eens niet) me niet lekker voelde vanwege een verkoudheid. Maar ik heb erg van de bruiloft genoten. In Nederland had ik nog nooit een bruiloft meegemaakt en om dat nu hier mee te mogen maken was erg bijzonder!

Gisteren zijn we even een rondje wezen lopen over de markt. We hebben hier de laatste dingen gekocht en gedaan omdat we over iets meer dan een week naar huis gaan.

Vandaag was een dubbele dag. Mijn zus is vandaag thuisgekomen vanuit Zuid Afrika na 5 maanden. Ik ben natuurlijk super blij voor haar maar omdat zij nu thuis is wil ik natuurlijk ook heel graag naar huis. Ik ben nu nog 8 dagen te gaan voordat ik naar huis ga. Morgen gaat de laatste week dus in. Het aftellen is echt begonnen nu!

Lieve allemaal tot snel, ik denk dat ik de volgende keer mijn aller laatste blog schrijf omdat ik nog maar 1 week te gaan heb. Dus allemaal tot snel weer!