Field duty

Hallo allemaal, hier ben ik weer nog even snel een laatste blog voordat ik morgen voor 10 dagen lekker op vakantie ga!

Onze week begon weer op maandag met stage, wij hadden onze dienst bij het help filipino activity center. Dit is een activiteiten centrum voor kinderen en volwassenen met een beperking. We hebben met hen een activiteit gedaan en toen zat onze tijd er al weer op en was het tijd om te gaan. Die avond hebben we lekker rustig aan gedaan. 

Dinsdag was het weer tijd voor field duty. We vertrokken vanaf het health center naar de barangay waar wij werden verwacht. Het was ongeveer 15 minuutjes rijden met de tricycle. Toen we daar aankwamen was het al behoorlijk druk. We konden meteen van start gaan met bloeddrukken meten. Hier gaat het wel iets anders dan in Nederland. In Nederland doen we dat namelijk allemaal digitaal, maar hier gaat het nog op de oude manier. Met een stethoscoop en een band met een metertje erop. Dit was voor ons als Nederlanders wel even wennen. Maar ik moet zeggen het ging ons goed af. Ook kwamen er veel baby's om een vaccinatie te krijgen. Als mensen een te hoge bloeddruk hadden, konden zij deelnemen aan een uitleg over te hoge bloeddruk en wat je hieraan kan doen. Rond half 12 was de grote drukte weg en was het tijd om even gezellig te kletsen met onze collega's. Tot er ineens iets totaal onverwachts gebeurde. We hoorde ineens mensen gillen en hoorde een harde knal. Monica en ik keken de kant van het geluid op en we zagen nog net het einde van het ongeluk gebeuren. Er was namelijk op 20 meter afstand van ons een ongeluk gebeurd. Monica en ik wisten in eerste instantie niet goed wat er gebeurde, maar we wisten wel dat we er zo snel mogelijk naar toe moesten. We weten allebei niet meer precies hoe het ging, maar op de een of andere manier pakte we elkaars hand vast zo van samen kunnen wij dit aan en we liepen naar het slachtoffer toe. Toen we bij het slachtoffer aankwamen, zagen we dat het ging om een botsing tussen een auto en een motor. De man die op de motor zat lag op de grond met veel bloed op zich. Hij had zelf zijn helm al afgedaan, maar hij had nog wel een netje over zijn hoofd die je onder je helm op hebt. Ook had hij nog een zonnebril op. Het netje was volledig doordrenkt van het bloed en door de zonnebril konden we dus niet zien hoe die man eruit zag. Inmiddels waren ook onze collega's bij het slachtoffer aangekomen en zeiden tegen ons dat we snel handschoenen moesten halen. Monica en ik zijn snel terug gerend en hebben snel handschoenen gepakt. Tegen de tijd dat we terug waren bij het slachtoffer hadden onze collega's hem al omhoog getild en waren met hem aan het lopen. Ik vroeg snel tussendoor of er al een ambulance was gebeld, omdat ik dit niet zeker wist maar dit was al gebeurd. We hebben met z'n alle het slachtoffer laten zitten en hebben toen zijn netje die hij over zijn hoofd had doorgeknipt. We wisten natuurlijk niet wat we gingen aantreffen, maar we wisten wel dat het best heftig kon zijn. Toen het netje door was geknipt was er erg veel bloed te zien. Hij had vooral veel wonden op zijn hoofd en in zijn mond. Hierdoor kwam er veel bloed uit zijn mond, wat er erg akelig uit zag vond ik. Tegen de tijd dat alles redelijk verbonden was, was de ambulance gearriveerd en werd hij meegenomen naar het health center (bij ons in Miagao). De motor van het slachtoffer werd van de weg af gehaald, de auto werd aan de kant gezet ( de man in de auto had geen verwondingen) en de weg werd weer geopend. Ik moet zeggen dat ik van dit ongeluk erg in shock was. Ik wist niet goed wat er gebeurde en alles ging zo snel en in z'n waas dat het een beetje onwerkelijk was. We zijn na dit ongeluk nog langs het health center geweest. Dit deden we voor onze eigen verwerking zodat we konden zien hoe het met hem ging en zodat we niet alleen maar het akelige beeld voor ons hadden van hem met al het bloed. Eenmaal bij het health center aangekomen, viel het gelukkig mee. Hij moest wel flink wat hechtingen en kreeg pijnmedicatie, maar mocht daarna gelukkig weer naar huis. God zij dank!

Vandaag hadden we lekker een dagje vrij en ik moet zeggen die kon ik erg goed gebruiken. We hebben vanmiddag nog snel de laatste dingetjes gehaald en heb nog mijn laatste was gedaan. En heb vanavond al mijn spullen ingepakt, want nu is het toch echt tijd voor onze 10 dagen VAKANTIE!! En wat heb ik daar toch zin in! We gaan vanaf morgen tot volgende week vrijdag naar Boracay, waar wij de tijd van onze levens gaan krijgen. En vanaf vrijdag tot zondag zijn wij te vinden op Antique. Naar Antique gaan wij met collega's van het health center, dus ook dit word weer een groot feest!

Lieve allemaal ik ben er dus de komende week niet met een nieuwe blog. Ik hoop dat jullie nu weer voldoende van mij hebben gehoord. Jullie horen natuurlijk weer van me als ik terug ben van mijn vakantie, maar nu ga ik eerst heerlijk genieten. Tot snel weer allemaal!

xxxxxx